《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
全篇无全景镜头 四比三的选择非常妥帖 通过运动和控制焦点 景深 变焦一系列技术操作来实现信息量的控制 突然get到了 手持四比三偏纪实感的全部奥义
看完后尤其难受，想哭……《正发生》这个名字，是原著作者Anne当年的经历，是50年代末女性堕胎的纪录，也是现在2022年正发生的事情……真是天大地讽刺！
#Sundance2022 “Who cares what you feel like?”
只有女人会得的病，一种把女人变成家庭主妇的病。
不同国家的女性，都是男权政策的受害者……影片最后男医生说的"自然流产"，我真的是想骂人，一个年华正好的女性的生死命运被他人掌握……
“以后我会要一个孩子，但不是以我的一生为代价。”
今年初冬看回归故里的时候，发现法国同样也有一段令人难过的保守时日，要等待，坚韧地对待现实，会变好的。在发生无限靠近个体，为只会攻击女性的疾病而痛呼，为价值目标下被牺牲的个体而记录，这种选题永远非常珍贵。
子宫是属于女人的专利，而生育权却不属于女人！
女性可能更能共鸣吧。浅景深怼人脸是该片一大特色。高于《钛》的十级疼痛没看出来。问题的解决必须承受痛苦。懦弱的人必死无疑。
概念get到了，但处理得未免过于生硬。老老实实拍个家庭片可能还能保证个底盘，现在硬要在开篇走心理惊悚的路子只会让人觉得哪哪都不搭。这个戏唯一值得一提的就是它的疫情背景，但是后半程也写没了，看不到这对中产母女的转变，相比日本同样注重新冠背景聚焦底层生活的《茜色如烧》简直毫无灵气甚至也没有匠气，只能说别再捧杀钟孟宏了谢谢。
少女千方百计打掉腹中的生灵
主题就值得三星了，再看看去年得克萨斯州“心跳”法，片名依然令人惊悚.....只是电影叙事太平庸，毛骨悚然的最后一幕就是能预知的结局......
我们的额头是苍白的
“以后我会要一个孩子，但不是以我的一生为代价。”
我对我的身体有百分百的自由
私以为是不如同类型题材作品的，尽管如此却仍然是2021年表现出彩的一部剧情片。
女主演的很好，更重要的是少有的看到这个题材
导演的镜头美学是全篇最大亮点，利用镜头晃动和景深表现出了很多主角内在与外界的关系或态度，构图上缺乏相关的运用，主要通过演员与演员的距离来表现这方面。
可能整个影片并没有此前一些相似题材的作品那么有力度，但胜在在女性主义议题上着墨更多，女主的一切行事动机皆因要掌控对自己人生的选择。最后一部分直观地展现了痛苦，让人感同身受，也是很厉害的拍法。
以肉体之痛外显女性遭受的精神压迫、文化戕害，最后一个突然的镜头下移特写，压抑许久的血腥一股脑喷涌而出，最大程度引起共情通感。用12周堕胎遭遇为引线，串联起禁锢在女性身上的日常枷锁。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
