《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
挺好的 没有辜负希望 爱了爱了 很好的延续了风格喜欢！！！
好多剧情莫名的熟悉，动画里的？不过，还是很棒！
所有东西都死掉了，再过几年，在盟军的轰炸下，德累斯顿会成为废土，那些在河里游泳的孩子，法比安的父母，最终也都难逃一死
常常忘记汤姆希林已经是个成熟男人了。最后一个半小时的剧情和前半小时的试听一样好 但中间就有让人焦躁不安的一小时。但我也太为这样的故事着迷了 哎。
这部分是tv里面蜘蛛山之战后的休整，日常生活。最印象深刻的当然就是善逸的种种惊人发言了！
一个人的博士后论文被告知写得差不予答辩，结果有多可怕？结果就是法比安的富家子弟朋友拉布德陷入自我怀疑，沉迷酒色，最后给自己额头来了一枪。
这一集是动漫版的22-26集，没有精彩的战斗的环节，更多的是剧情铺垫部分
非常好的魏玛共和国时代片，讲述了德国知识分子的精神与肉体是如何死亡的。
旁白运用优秀作品。
时间有点太长，但其实没啥废话，包括各种穿插纪录片也挺恰到好处。本来以为是小年轻穷开心故事（虽然其实也差不多）似乎有些故意的魔幻“穿帮”比如画室外故意拍了地上的Stolpersteine“绊脚石”。基友家豪宅外景是密斯的Lemke Haus，内景似乎不是，但也很好看
太明媚的生命，又太寻常。/开场，摄影机在现代的地铁隧道随着人群前进，出站口的阶梯，一个逆光镜头打在汤姆希林身上，这是电影的比喻。
磕了蝴蝶的cp和蛇恋的cp 真的好久没磕了哈哈哈哈
快速剪接的画面，身不由己地就被推着在历史的洪流中前进，那个荒诞的年代，有理想却不得志的人们，点燃生活的爱情却在现实中低头，Fabian最后走在树林里的那种雀跃，却最后迎来这样的结局，太爱Tom Schilling了！
总体来说比较失败。《法比安》原作终结于1931，这叹魏玛悲凉又何曾不与希特勒在众人呼声下上台有直接关联，2021的法比安死于不会游泳则像浪漫化的嬉皮游戏，所有视点凝聚于这男人身上，旁白不过是他脑海中的声音，所有导演闪现的形象不过是一厢情愿的小小魔术。《柏林巴比伦》虽然melodrama，但单刀直入，直逼1931和第三帝国人们的信仰和选择，此时法比安却说：我要回家。
这？？？这不是看过吗。。都。。。这样也行？
3.9分。 城市漫游者的精神颓败，隐喻着一个国家命运的堕落和毁灭。法比安就像是一个道德律极高的图腾，他虽然在观察着周围的混乱和淫乱，但他无意参与其中，他只是一个旁观者而已。
3.5/不该死的人死了，不该活得人活着。一个爱情故事包裹的时代戏，那个时代的德国我们并不了解，但通过导演极具学术派的拍摄手法你能感受到那种看似浮华热络的社会隐藏着的那些飘动不定的恍惚。溪云初起日沉阁，山雨欲来风满楼。以一个人一些人一群人来说一个时代，还是挺需要功底的。
各种现代主义表现方式的杂糅，令人眼花缭乱却对人物塑造没啥实质推动。全片最精彩的就是来自原著小说的旁白了，使观众一窥原作的高度文学性。另外，镜头晃得叫人想吐，过多的失序败坏了美感，只让我觉得摄像师手抖得厉害，越发感到固定机位和轨道摄像的可贵。
一个不想随波逐流的人需要付出多大的努力才能够正当的活下去；一个不会游泳的人怎样才能去救助一个看似要溺水身亡的人；是不是一定得有人死去故事才能够结束——总之不太开心。
这个剧场版内容比较简单，也就是三个人从那田山回来，在蝴蝶舞接受治疗，主要是训练。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
