《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
如水溫柔，就像聽兩個主角在平靜描述那些愛過又獨自過的片段，很清淡卻100%在談戀愛的電影。神片段是初遇的飛翔和北極熊。コロナのなかった頃をちょっと思い出しただけ。
我也是7.26生日，7.27发现了这部，看完的时候已经7.28了。
3/7/2022 9:50pm bc / 敗筆是找她當女角。。她像肥師奶啊
我很喜欢他们相处时没有任何目的性而只是一直在试图获取快乐的这个过程 这大概也是我看过的第一部将疫情作为故事其中一个微不足道的点的影片 有种没有人再次试图欺骗自己的感觉 也很喜欢主人公既迷茫又坚定的人生态度 如果可以像这样自洽就好了 如果可以像这样自洽就好了
疫情下女出租车司机与男舞者的爱情。这一对选的不错。
开头显得沉闷又沉重，直到后来才发现是倒叙，从分开到遇见，于是内容上的BE变成了形式上的HE……有一种“爱过”的释然。
p.s.喜欢海洋馆和从剧场出来后在街巷里跳舞的片段。
叙事结构好惊喜，加上疫情的点缀和时间的变化……回忆里的爱情与现在的“我们”……终究是断续的情感，就像大脑神经的连接
像小孩子一样！一起冲下坂道吧？抓紧我的手，是不是像是要飞起来一样？不管多少遍我都会送你去的哦，羽田空港。请在我身上违规驾驶。
分手情侣还能这么拍啊，怪啊，好怪的时间顺序，纯倒叙才带来的复杂感受！
比花束更真实 即使没有那么多契合点 没有那么多共同的爱好、兴趣 人也是会陷入恋爱的 而当这段恋爱结束 还是会因为某些时刻、物件想起这个人 也只是不咸不淡地“稍微想起一些”，只是一些回忆而已
在居酒屋门口抽烟，风吹的屋外不知道什么帆布乱飞，看上去就很舒服。
演员的表现也很入世，没有刻意的笨拙感，深入真实。
会想起很多，但只能稍微想起一些
不是我的菜。想看一气呵成的那种。想起「在蓝色时分飞翔」。
心里默默为他庆祝生日
3.5/倒叙插叙不断回溯，“稍微想起一些”，再想起一些，那些碎片，原来还做过恋人，原来一开始因为舞蹈相遇……出租车司机的身份也和男主床头贾木许的地球之夜相呼应，从开始都是萍水相逢的陌生人，到最后也只不过是回到了陌生人而已。
叙事结构好惊喜，加上疫情的点缀和时间的变化……回忆里的爱情与现在的“我们”……终究是断续的情感，就像大脑神经的连接
今年呢。
墙壁上的电影永远是同一个日期
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
